Wednesday, April 18, 2012

fréttir síðasta mánaðar

Langt síðan síðast og margt búið að vera að gerast.


Jakob fékk sem sagt pensilín við þvagfærasýkingu og varð allt annað barn eftir aðeins einn dag. En pensilínið fannst honum ógeð og við vorum mjög glöð þegar vikunni lauk og það kláraðist.
Hann fór svo í nýrnaómum á mánudegi, viku eftir sýkingu. Hún kom eðlilega út. Læknirinn sem ómaði talaði um að það væri örlítil víkkun í öðru nýranu en ekkert til að hafa áhyggjur af og sagði að læknir myndi ákveða framhald ef eitthvað þyrfti að vera. Ég heyrði svo ekkert í neinum lækni þannig að ég áleit að allt væri í lagi.


Svo daginn eftir nýrnaómum átti Jakob tíma hjá Gunnlaugi hjartalækni. Þegar Jakob var 5 daga gamall var ennþá opið milli efri gátta hjartans og vildi læknirinn bara fylgjast með hvort það myndi loka sér. Það er víst mjög algengt að börn séu með opið milli efri gátta og stundum þá uppgötvast það bara alls ekki.
En hann fór í EKG og hjartaómun sem sýndi að enn var opið milli gátta. Gunnlaugur læknir áætlaði að líklegt væri að það þyrfti að loka gatinu seinna meir. Hann vill fylgjast með honum og á hann að mæta í ómun á hálfs árs fresti og svo verður reynt að bíða til að minnsta kosti 4 ára með að loka þessu því þá er vonandi hægt að gera það með hjartaþræðingu. Ef hann er mikið yngri þá er það meiri aðgerð.
Gunnlaugur læknir er algjört gull og ég yrði svo ofsa hamingjusöm ef fleiri læknar myndu reyna að komast með tærnar þar sem hann hefur hælana hvað varðar mannleg samskipti.


Svo komu páskar og við fjölskyldan höfðum það ofur notalegt um páskana. Lágum í leti og nutum lífsins.
Litli meistarinn minn ákvað að hann ætlaði ekki að gefa jafnöldrum sínum neitt eftir í duglegheitum og tókst að mastera veltuna og er núna algjör veltikall og mamman og pabbinn gjörsamlega springa úr stolti :)
Fórum svo með hann í sjúkraþjálfun og ég var alveg mega spennt að sýna hvað hann væri duglegur en hann ákvað bara að vera í vondu skapi. Nennti ekki þessum æfingum hjá henni Hönnu og var bara í fýlu. Hanna sjúkraþjálfari kenndi okkur nýjar æfingar til að gera heima og við ætluðum að vera ofsa dugleg en meistarinn ákvað bara að vera í fýlu áfram.
Í nokkra daga var hann ofurfúll á meðan hann var vakandi. Vildi sofa oft en svaf stutt og lúrarnir styttust og styttust og hann varð pirraðari og pirraðari.
Paranojaða hjúkkumamman var búin að verða sér úti um stix til að tékka á þvaginu og var búin að stixa á annan í páskum og þá var allt hreint en þarna voru 4 dagar liðnir og vanlíðanin orðin töluvert meiri hjá litla krílinu.
Á sunnudaginn ákvað ég að stixa aftur og það kom út jákvætt svo ég ákvað að drífa mig á bráðamóttökuna með hann. Hann var samt ekki með neinn hita og engin einkenni og ég leit alveg út eins og paranojaða mamman en viti menn... það ræktuðust bakteríur og læknirinn hrósaði mér fyrir að hafa spottað þetta strax þannig að ég áttaði mig á því að það er allt í lagi að vera paranojaður stundum.
Þannig að nú er Jakobinn minn kominn aftur á ógeðslega pensilínið og þarf að slást við mig þrisvar sinnum á dag svo ég komi þessu ofan í hann. Læknirinn hringdi í dag og við fengum tíma á göngudeild hjá þvagfæralækni til að rannsaka nánar. Og Jakob á að vera á sýklalyfjum einu sinni á dag, fyrirbyggjandi þangað til. Vonandi verður hann rannsakaður almennilega svo við getum gert allt sem við getum til að forðast að honum þurfi að líða svona aftur.

Æfingabúðir

Þrælabúðir (pensilíngjöf)



Svo er meistarinn kominn með leikskólapláss :) Byrjar í lok sumars /haust. Það verður ofsa gott fyrir hann og okkur. Hann fer á leikskólann Víðivelli. Þar er yndislegt starfsfólk með mikla þekkingu á heilkenninu og þörfum þess og mun Jakob fá ofsa mikla og góða örvun þar. Þá getum við létt örlítið á samviskubitinu okkar og einbeitt okkur að því að elska hann meira og þurfum ekki að vera með eins strangar æfingabúðir hérna heima :)


Þetta er svona það sem á daga okkar hefur drifið að undanförnu.
Love Fjóla

Tuesday, April 3, 2012

Vangaveltur um einhverfu

Ég er mikið búin að vera að velta fyrir mér einhverfu undanfarið. Í gær var alþjóðadagur einhverfu og mig langar til að velta þessu aðeins meira fyrir mér.
Þessar vangaveltur mínar spretta upp af fáfræði minni og langar mig þess vegna að stofna til smá umræðu um þetta og vonast til að ég læri meira :)


Mér finnst eins og einhverfa sé miklu miklu algengari í dag en þegar ég var barn og hef ég velt fyrir mér ástæðum þess. Ætla skella þeim fram og vonast til að fá fólk í umræðu um þetta.


a) Einhverfa er ekki algengari í dag en í "gamla daga". Fólk er bara orðið opnara um að tala um það að börnin þeirra séu með einhverfu. Þ.e.a.s. þetta þótti feimnismál og var sussað niður.???


b)Tæknin og vitneskjan til að greina einhverfu er orðin miklu betri sem hjálpar okkur að greina hana fyrr og hjálpin fyrir þessi börn er orðin betri. ???


c) Nú veit ég ekki hversu mikið er búið að rannsaka í sambandi við orsakir einhverfu en get ekki annað en velt því fyrir mér hvort breytingar í samfélaginu geti verið orsök þess að mér finnist þetta hafa aukist. T.d. tölvunotkun, mataræði. ???


d) Þetta er allt saman vitleysa í mér og ég er bara orðin opnari á börn með sérþarfir eftir að hafa eignast eitt sjálf. ???


Hvað segið þið um þetta mál? Eru fleiri kenningar eða er þetta bara vitleysa í heimskri móður? Endilega ræðið í kommentum á facebook þar sem það virðist erfitt að kommenta á bloggið.